دانلود در ادامه مطلب......

دانلود در ادامه مطلب

بفرمایید ادامه مطلب

بفرمایید ادامه مطلب

     دختری از کوچه باغی میگذشت

           یک پسر در راه ناگه سبز گشت

      در پی اش افتاد و گفتا او سلام

      بعد از ان دیگر نگفت او یک کلام

   دختر اما ناگهان و بی درنگ

       سوی او برگشت مانند پلنگ

              گفت با او بچه پروی خفن

                  می دهی زحمت به بانویی چو من؟

                           من که نامم هست آزیتای صدر

               من که زیبایم مثال ماه بدر

           من که در نبش خیابان بهار

    میکنم در شرکت رایانه کار

  دختری چون من که خیلی خانمه

بیشت و شش ساله _مجرد_دیپلمه

               دختری که خانه اش در شهرک است

            کوی پنجم_نبش کوچه_نمره شصت

           در چه مورد با تو گردد هم کلام

   با تو من حرفی ندارم والسلام!!!

این شعر توسط یک نوجوان مبتلا به سرطان نوشته شده است..
written by a teenager with cancer.

She wants to see how many
people get her poem..
او مایل است بداند چند نفرشعر او را می خوانند..

It is quite the poem. Please pass it on.
این کل شعر اوست. لطفا آنرا برای دیگران هم ارسال کنید.
This
poem was written by a terminally ill young girl in a
New York
Hospital
این شعر را این دختربسیار جوان در حالی که آخرین روزهای زندگی اش را سپری می کند در بیمارستان نیویورک نگاشته است
It was sent
by
و آنرا یکی از پزشکان بیمارستان فرستاده است. 
a medical doctor

در ادامه ی مطلب